Na een lange en vermoeiende reis zijn we weer veilig en gezond in ons huisje aan de molenweg in Nieuwland.
Vreemd met een nacht die 5 uur korter is.
Toen we gisteren om 13.0 0uur (suri-tijd) weg wilden gaan hoorden we dat het vliegtuig 5 uur vertraging had. Gelukkig waren we nog in het appartement en konden dus nog rustig boekje lezen en "Parbootje" drinken (Surinaams bier) en een beetje voor slapen.
In het vliegtuig wat gedommeld.
Al met al hebben we een mooie en indrukwekkende vakantie gehad.
Later zal ik nog wel een verhaaltje toevoegen met de reis naar het binnenland met wat foto's
Conny en Piet
vrijdag 12 oktober 2007
vrijdag 5 oktober 2007
Verjaardagen.
Het is wel heel apart om hier onze verjaardagen te vieren.
Eerst Piet met verjaardagstaart en kaarsjes , gezellig samen met Judith en haar vriendinnen.
Mijn (Conny’s)verjaardag:
Ik vond het maar een vreemde dag zonder alle kinderen familie en vrienden.
We verwissleden bovendien van hotel naar appartment, dus ook een verhuizing .
Maar lief , wel telefoontjes en mailtjes uit Nederland en smsjes van Mark uit Zwitseland, minstens dertig! Het blijft nog steeds doorgaan, dag en nacht! Het is wel duidelijk waar hij zijn afstudeerscriptie over doet. Als iemand het nog niet wist, SPAM!!!!!!!!!
Nee het was niet ongewenst in dit geval maar wel veel. Hij wil misschien in een goed blaadje komen bij zijn schoonmoeder. Nou hij heeft me niet vergeten dat is duidelijk!
“s Middag kwam Piet met bloemen en cake, even later Judith en vriendinnen met een bloemstukje, ook Robbie had een bloestukje en toen met z’n allen aan het drinken. Leuk hoor. Later zijn we met z’n zessen uit eten geweest in een pannekoekenrestaurant echt heel gezellig.
We hebben ondertussen als echte Nederlanders fietsen gehuurd en hier rond gefietst. We hebben het tempo(zeker dat van Piet) wel een beetje aangepast met deze temperaturen.
Wij zijn met een bootje overgevaren over de Suriname rivier met fiets en al, dat gaat hier heel makkelijk. Er varen ook heel veel bootjes, leuk is dat je hoeft nooit lang te wachten, zeker toeristen niet die gaan er in en varen maar.
We hebben over de plantages gefietst, waar niet veel meer van over is. De slavernnij was natuurlijk niet goed maar dat alles daarna zo verwaarloost is, is wel erg jammer.
Het is een land waar de helft van de bevolking in Nederland woont en van de andere helft een derde werkt en de rest niet veel doet. 5 bevolkingsgroepen, heel divers.
De politiek maakt het land kapot, triest om dat te zien. Fabrieken worden gesloten omdat er geen goede bedrijfsvoering is en de regering het niet meer wil, heel ingewikkeld allemaal en veel vriendjes politiek. De dorpen vervallen en er is veel armoede.
Groot verschil tussen rijk en arm.
Er wordt ook veel over politiek gepraat. Deze week waren er demonstraties in Paramaribo, vooral de creolen doen dat, ze willen liever niet werken en wel geld. Dat kan natuurlijk niet, maar ja ze proberen het toch.
Er zijn veel verschillende geloofsovertuigingen maar ze gaan allemaal goed met elkaar om. De moskee staat naast de synagoge een eindje verder weer een kerk en die zijn er echt heel veel in Paramaribo. Bijna in elke straat wel een.
Maar als de ene grope een feest heeft te vieren , worden de buren uitgenodigd. Ze zijn echt solidair. Wij kunnen er een voorbeeld aan nemen.
Er zijn in elke straat wel eetgelegendheden. Ook veel stalletjes aan de weg. Javanen en Hindoestanen, veel chinezen en ze kunnen allemaal lekker koken.
Ik moet wel zeggen, rijst en bami heb ik nu wel genoeg gegeten, elke dag en dat soms 2 keer per dag, dan heb je wel eens zin in iets anders. Straks gaan we pizza eten is het plan.
Morgen willen we Judith haar verjaardag gaan vieren. Haar vriendinnen hebben al van alles verzonnen maar dar horen jullie nog. We willen daarna een boottocht gaan maken en we hopen dan weer dolfijnen te zien.
Groeten en veel liefs van ons Piet en Conny
Eerst Piet met verjaardagstaart en kaarsjes , gezellig samen met Judith en haar vriendinnen.
Mijn (Conny’s)verjaardag:
Ik vond het maar een vreemde dag zonder alle kinderen familie en vrienden.
We verwissleden bovendien van hotel naar appartment, dus ook een verhuizing .
Maar lief , wel telefoontjes en mailtjes uit Nederland en smsjes van Mark uit Zwitseland, minstens dertig! Het blijft nog steeds doorgaan, dag en nacht! Het is wel duidelijk waar hij zijn afstudeerscriptie over doet. Als iemand het nog niet wist, SPAM!!!!!!!!!
Nee het was niet ongewenst in dit geval maar wel veel. Hij wil misschien in een goed blaadje komen bij zijn schoonmoeder. Nou hij heeft me niet vergeten dat is duidelijk!
“s Middag kwam Piet met bloemen en cake, even later Judith en vriendinnen met een bloemstukje, ook Robbie had een bloestukje en toen met z’n allen aan het drinken. Leuk hoor. Later zijn we met z’n zessen uit eten geweest in een pannekoekenrestaurant echt heel gezellig.
We hebben ondertussen als echte Nederlanders fietsen gehuurd en hier rond gefietst. We hebben het tempo(zeker dat van Piet) wel een beetje aangepast met deze temperaturen.
Wij zijn met een bootje overgevaren over de Suriname rivier met fiets en al, dat gaat hier heel makkelijk. Er varen ook heel veel bootjes, leuk is dat je hoeft nooit lang te wachten, zeker toeristen niet die gaan er in en varen maar.
We hebben over de plantages gefietst, waar niet veel meer van over is. De slavernnij was natuurlijk niet goed maar dat alles daarna zo verwaarloost is, is wel erg jammer.
Het is een land waar de helft van de bevolking in Nederland woont en van de andere helft een derde werkt en de rest niet veel doet. 5 bevolkingsgroepen, heel divers.
De politiek maakt het land kapot, triest om dat te zien. Fabrieken worden gesloten omdat er geen goede bedrijfsvoering is en de regering het niet meer wil, heel ingewikkeld allemaal en veel vriendjes politiek. De dorpen vervallen en er is veel armoede.
Groot verschil tussen rijk en arm.
Er wordt ook veel over politiek gepraat. Deze week waren er demonstraties in Paramaribo, vooral de creolen doen dat, ze willen liever niet werken en wel geld. Dat kan natuurlijk niet, maar ja ze proberen het toch.
Er zijn veel verschillende geloofsovertuigingen maar ze gaan allemaal goed met elkaar om. De moskee staat naast de synagoge een eindje verder weer een kerk en die zijn er echt heel veel in Paramaribo. Bijna in elke straat wel een.
Maar als de ene grope een feest heeft te vieren , worden de buren uitgenodigd. Ze zijn echt solidair. Wij kunnen er een voorbeeld aan nemen.
Er zijn in elke straat wel eetgelegendheden. Ook veel stalletjes aan de weg. Javanen en Hindoestanen, veel chinezen en ze kunnen allemaal lekker koken.
Ik moet wel zeggen, rijst en bami heb ik nu wel genoeg gegeten, elke dag en dat soms 2 keer per dag, dan heb je wel eens zin in iets anders. Straks gaan we pizza eten is het plan.
Morgen willen we Judith haar verjaardag gaan vieren. Haar vriendinnen hebben al van alles verzonnen maar dar horen jullie nog. We willen daarna een boottocht gaan maken en we hopen dan weer dolfijnen te zien.
Groeten en veel liefs van ons Piet en Conny
Hallo lieve mensen.
Hier weer een berichtje vanuit een warm Suriname, dat het hier zo vchtig was hadden wij niet gedacht. Als we de was s” nachts buiten laten hangen is het de volgende ochtend gewoon nat.
We hebben nog een leuke trip naar Brownsberg gemaakt , rijdend met de bus over een rode bauxietweg, wel 4 baans , zo breed, maar het werd steeds smaller en hobbeliger., smal en vvel keuilen. Onze billen waren rood van het hobbelen, het leek wel zadelpijn ,dus dan snap je het wel.
Een prachtige wandeling naar de Leovallen gemaakt. Het bos is vochtig en er wordt veel over de medicinale gebruiken van de planten verteld. Te veel om allemaal nu te vertellen.
Het begin en eind van een goudtunnel hebben we gezien, je kunt daar bijna in lopen. Judith heeft er een hele excursie naartoe gehad., dus die weet er alles van.
Dat gaat ook gepaart met veel bodemverontreiniging.
De waterval was natuurlijk mooi om te zien en lekker koel. We kregen toen ook lekker chips, lokaal gemaakt, leuk hoor.
Daarna naar Overbridge gegaan, een idylisch strand met palmbomen waar we afgescheiden van de piranja”s konden zwemmen. Piet heeft er zelfs nog op gevist.
We zijn ook naar de Railleyvallen geweest. We gingen met een vliegtuig met 20 mensen heen , best wel een ervaring, je vliegt dan niet zo hoog en kan alles heel goed zien. Paramaribo wordt langzaam dunner bevolkt en dan zie je de uitgestrekte bossen, het lijkt wel broccoli, kilometers ver, 30 min lang. De terugweg was trouwens nog meer spectaculair, toen vlogen we met 6 mensen, inclusief piloot, wat Piet toch niet zo heel goed bevallen is, Hij kwam er best wel misselijk weer uit, en ik deze keer maar een beetje.
Maar het was er prachtige natuur, veel lawaai van krekels , kikkers, brulapen enz.. We sliepen toen zelfs in de open lucht, dat was wel een hele ervaring. We hebben er escht van genoten! Zwemmen tussen de rotsen, kortom, helemaal in de natuur.
We hebben een lange wandeling door een vochtig en warm tropisch woud gemaakt van 7 uur, dus we waren aan het eind echt uitgeput. Met een groep van 6 man hebben we de top van de Brownsberg gemaakt,.Schitterend!
Groetjes Conny
We hebben nog een leuke trip naar Brownsberg gemaakt , rijdend met de bus over een rode bauxietweg, wel 4 baans , zo breed, maar het werd steeds smaller en hobbeliger., smal en vvel keuilen. Onze billen waren rood van het hobbelen, het leek wel zadelpijn ,dus dan snap je het wel.
Een prachtige wandeling naar de Leovallen gemaakt. Het bos is vochtig en er wordt veel over de medicinale gebruiken van de planten verteld. Te veel om allemaal nu te vertellen.
Het begin en eind van een goudtunnel hebben we gezien, je kunt daar bijna in lopen. Judith heeft er een hele excursie naartoe gehad., dus die weet er alles van.
Dat gaat ook gepaart met veel bodemverontreiniging.
De waterval was natuurlijk mooi om te zien en lekker koel. We kregen toen ook lekker chips, lokaal gemaakt, leuk hoor.
Daarna naar Overbridge gegaan, een idylisch strand met palmbomen waar we afgescheiden van de piranja”s konden zwemmen. Piet heeft er zelfs nog op gevist.
We zijn ook naar de Railleyvallen geweest. We gingen met een vliegtuig met 20 mensen heen , best wel een ervaring, je vliegt dan niet zo hoog en kan alles heel goed zien. Paramaribo wordt langzaam dunner bevolkt en dan zie je de uitgestrekte bossen, het lijkt wel broccoli, kilometers ver, 30 min lang. De terugweg was trouwens nog meer spectaculair, toen vlogen we met 6 mensen, inclusief piloot, wat Piet toch niet zo heel goed bevallen is, Hij kwam er best wel misselijk weer uit, en ik deze keer maar een beetje.
Maar het was er prachtige natuur, veel lawaai van krekels , kikkers, brulapen enz.. We sliepen toen zelfs in de open lucht, dat was wel een hele ervaring. We hebben er escht van genoten! Zwemmen tussen de rotsen, kortom, helemaal in de natuur.
We hebben een lange wandeling door een vochtig en warm tropisch woud gemaakt van 7 uur, dus we waren aan het eind echt uitgeput. Met een groep van 6 man hebben we de top van de Brownsberg gemaakt,.Schitterend!
Groetjes Conny
Foto's 3 Ralleighvallen
na een vliegtocht kwamen we bij een schitterend plakje: De ralleigvallen. We sliepen in een open hut (met klamboe) aan de rivier.
Zwemmen in een mooie rivier is verkoelend, maar het is wel oppassen geblazen met de stroom en scherpe rotsblokken. En in het begin is het wel griezelig want er zwemmen pyranja's. Maar ik heb nog steeds tien tenen.
Stroomversnellingen en schitterende watervallen in de surinamerivier.
In the jungle is het warm en vochtig. met veel muggen; horzels, maar ook met vogels, apen en prachtige vlinders.
In de brandende zon hebben we de "Voltsberg" bedwongen. een groot blok graniet, zo zwart als asfalt.
De laatste avond werd afgesloten met een "dansie dansie" Trommel orkest met de uitnodiging om er bij te dansen.zondag 30 september 2007
Foto's 2
Met Judith en haar drie vriendinnen eten
Veel hagedissen. In het eerst waren we verbaast later oppassen om er niet op te trappen. Zo veel.
met die warmte is een ijsje lekker.
Schaafijs. vooral met de opschrif:
God is Light
Parimaribo heeft straten met mooie houtenhuizen.Maar ook:
Trotoirs waar je valt als je niet naar beneden kijkt, met open straatkolken en landmijnen. (hondedrollen) en iederen gooit alle vuil op straat. Met de bijbehorende luchtjes.Maar ook: een Schiterende rivier met mooie bootjes die mensen overzetten.
19 september 2007: Piet 50 jaar :
Italiaans eten(in paramaribo) met 5 mooie meiden (2 van mij) en een lekker glas wijn.
en verrast met een echte verjaardagstaart!
Wat wil een man van 50 nog meer?
donderdag 27 september 2007
Nieuw Nickerie
22 sept.
De volgende morgen (na de reis naar Galibi) zijn we om 8 uur weer paraat, hier is het vroeg (6 uur) licht en dan is het ook nog niet zo warm.
We hebben weer een lange busrit voor de boeg .
De weg is in het begin wel goed ,maar later wordt het weer hobbelig, aan het eind van de dag lijkt het wel of ik zadelpijn heb en dat zonder fiets. Gelukkig kan ik voor in de bus zitten anders was het denk ik niet goed gegaan . EEN LEUKE BIJKOMSTIGHEID IS DAT JE ALLES WEL GOED KUNT ZIEN.
Deze kant van Suriname ziet er weer heel anders uit, weinig bos maar wel alles groen. Elke dag regent het hier ook, soms stevige buien, maar nooit lang en het wordt niet koud. We zien de rijstvelden, bezoeken een rijstfabriek van een van de rijkste boeren van het land. Een van de groep kent de man van wege haar werk en we worden hartelijk verwelkomt met limonade!, dat drinken ze hier veel.
Ook zien we de riet groeien waar de indianen pijlen van maken.
s Avonds is er in het dorp een groep aan het spelen en zingen en dat doen ze met veel enthousiasme. De jeugd staat er in groepjes op het plein en vermaken zich wel. Het blijft s' avonds gewoon warm, je loopt dan nog steeds te puffen.
Gelukkig hebben we een kamer met airco dus dat is lekker om te slapen.
De volgende morgen weer voroeg op en we gaan weer in een klein bootje om naar een mooi natuurgebied te gaan. Maar we zitten nog niet zo lang in de boot en het begint te regenen. We zien nog 2 kaaimannen maarhelaas niet op de fotot , het ging nogal snel en we zouden er nog veel meer zien, maar door de regen laten zich niet meer zien.
We zien mog wel wat vogels maar het valt toch wel tegen. Het kanaal waar we door varen is door de slaven gegraven en is bijna 9 km lang!!!!!!! wat een werk in die hitte!!!!!
We komen op open water, het lijkt een beetje op het Veerse meer
.Er staat een paar huisjes op palen en daar gaan we schuilen. Er is daar een grope jongelui die daar de nacht doorgebracht heet. Ze laten ons zien hoe ze vissen,met netten die uitgezet waren, gewoon met een touwtje worden de krabben gevangen. Het is een gezelige boel daar.
De taal is grappig hier , de klemtoon wordt dikwlijs anders gelegd. Lidwoorden worden dikwlijs anders gebruikt en dat maakt het wel leuk.
De gids gebruikt dikwijls de uitdrukking tiro tiro tet en dat betekent op het gemakje, dat klinkt leuk en dat is voor ons nederlanders goed om te onthaasten.
Conny
De volgende morgen (na de reis naar Galibi) zijn we om 8 uur weer paraat, hier is het vroeg (6 uur) licht en dan is het ook nog niet zo warm.
We hebben weer een lange busrit voor de boeg .
De weg is in het begin wel goed ,maar later wordt het weer hobbelig, aan het eind van de dag lijkt het wel of ik zadelpijn heb en dat zonder fiets. Gelukkig kan ik voor in de bus zitten anders was het denk ik niet goed gegaan . EEN LEUKE BIJKOMSTIGHEID IS DAT JE ALLES WEL GOED KUNT ZIEN.
Deze kant van Suriname ziet er weer heel anders uit, weinig bos maar wel alles groen. Elke dag regent het hier ook, soms stevige buien, maar nooit lang en het wordt niet koud. We zien de rijstvelden, bezoeken een rijstfabriek van een van de rijkste boeren van het land. Een van de groep kent de man van wege haar werk en we worden hartelijk verwelkomt met limonade!, dat drinken ze hier veel.
Ook zien we de riet groeien waar de indianen pijlen van maken.
s Avonds is er in het dorp een groep aan het spelen en zingen en dat doen ze met veel enthousiasme. De jeugd staat er in groepjes op het plein en vermaken zich wel. Het blijft s' avonds gewoon warm, je loopt dan nog steeds te puffen.
Gelukkig hebben we een kamer met airco dus dat is lekker om te slapen.
De volgende morgen weer voroeg op en we gaan weer in een klein bootje om naar een mooi natuurgebied te gaan. Maar we zitten nog niet zo lang in de boot en het begint te regenen. We zien nog 2 kaaimannen maarhelaas niet op de fotot , het ging nogal snel en we zouden er nog veel meer zien, maar door de regen laten zich niet meer zien.
We zien mog wel wat vogels maar het valt toch wel tegen. Het kanaal waar we door varen is door de slaven gegraven en is bijna 9 km lang!!!!!!! wat een werk in die hitte!!!!!
We komen op open water, het lijkt een beetje op het Veerse meer
.Er staat een paar huisjes op palen en daar gaan we schuilen. Er is daar een grope jongelui die daar de nacht doorgebracht heet. Ze laten ons zien hoe ze vissen,met netten die uitgezet waren, gewoon met een touwtje worden de krabben gevangen. Het is een gezelige boel daar.
De taal is grappig hier , de klemtoon wordt dikwlijs anders gelegd. Lidwoorden worden dikwlijs anders gebruikt en dat maakt het wel leuk.
De gids gebruikt dikwijls de uitdrukking tiro tiro tet en dat betekent op het gemakje, dat klinkt leuk en dat is voor ons nederlanders goed om te onthaasten.
Conny
Galibi
Op 20 september zijn we met de bus naar Galibi gegaan. De bus was niet zo best , we hebben gehobbeld en werden door elkaar geschut over de slechte wegen met echt heeeel veeeeeeeeeeeel hobbels en kuilen, je kunt het je niet vooorstellen. Gelukkig hadden we een goede chauffeur, hij reed dan links, dan rechts om de kuilen te ontwijken.
Eerst waren er nog huizen, later hutjes en af en toe een dorpje langs de weg en kilometers bomen, bomen bomen.
Bij de dorpjes staan er steeds kleine stalletjes aan de kant van de weg waar je meloen en fruit kunt kopen.
Het lijkt idylisch maar dat is het eigenlijk niet.
Kinderen met weinig kleren aan maar toch dikwijls met een lach op hun gezicht. Als huisdier hebben ze een aapje in een kooitje een een aan touwtje, wel ziellig hoor.
Af en toe hebben we een stop en vertelt de gids ons over wat we allemaal zien. We drinken oploskoffie of thee onderweg.
Na vier uur hobbelen komen we bij de rivier en krijgen we een lekker maaltijd, we eten hier twee keer per dag warm, en de kokkin gaat mee.
Dan gaan we in een smalle boot, we moeten zwemvesten aan, de rivier is wel 2km breed en met een behoorlijk vaart gaan we richting Galibi. We worden echt allemaal behoorlijk nat van het opspattende water. Ik (Conny) heb werkelijk niets droog meer aan als we aankomen. ASan de andere kant van de rivier ligt Frans Guyana, wat Europa is waar je met de euro kunt betalen, apart hoor.
Het latste stukje gaat over de Atlantische Oceaan, het is werkelijk prachtig. We komen aan bij het resort war we zullen overnachten,we worden hartelijk welkom gegeten door een indiaan die Saulus heet. En dan natuurlij gelijk omkleden en de antlantisch Oceaan in, heel gek het water is gewoon warm, dat zijn we natruulijk helemaal niet gewend, je kunt er zo inlopen. We hebben met z' n alleen heerlijk gezwommen. Daarna nog een strandwandeling gemaakt op zoek naar schildpadden die daar geboren worden, we hopen een nest te vinden en ja hoor, eerst zien we een klein dood schildpadje op het strand liggen (als ze groot zijjn wegen ze 500 kg). We vinden het nest en de gids gaat graven tot z'n hele arm in het zand verdwijnt. Er komen nog 2 levende padjes eruit en we brengen ze vug naar de zee, ze zwemmen weg hopelijk worden ze niet opgegeten en halen ze het.
s Avons hebben we nog een kampvuur erg gezellig natuurlijk.
We slapen met 4 mensen in een kamer waar het erg warm is, Piet heeft bijna de hele nacht niet gelsapen , maar s morgens weer een een duik in de Oceaan, dat is toch wel geweldig ! Ristig dat het er is, kilomers strand waar je niemand ziet.
Na het ontbijt bezoeken we onderweg nog een indianen dorp, compleet met supermarkt, RK school en een poli. Bijzonder om te zien hoe de mensen daar leven.
Daarna weer met de boot en de bus terug naar Paramaribo.
Conny
Eerst waren er nog huizen, later hutjes en af en toe een dorpje langs de weg en kilometers bomen, bomen bomen.
Bij de dorpjes staan er steeds kleine stalletjes aan de kant van de weg waar je meloen en fruit kunt kopen.
Het lijkt idylisch maar dat is het eigenlijk niet.
Kinderen met weinig kleren aan maar toch dikwijls met een lach op hun gezicht. Als huisdier hebben ze een aapje in een kooitje een een aan touwtje, wel ziellig hoor.
Af en toe hebben we een stop en vertelt de gids ons over wat we allemaal zien. We drinken oploskoffie of thee onderweg.
Na vier uur hobbelen komen we bij de rivier en krijgen we een lekker maaltijd, we eten hier twee keer per dag warm, en de kokkin gaat mee.
Dan gaan we in een smalle boot, we moeten zwemvesten aan, de rivier is wel 2km breed en met een behoorlijk vaart gaan we richting Galibi. We worden echt allemaal behoorlijk nat van het opspattende water. Ik (Conny) heb werkelijk niets droog meer aan als we aankomen. ASan de andere kant van de rivier ligt Frans Guyana, wat Europa is waar je met de euro kunt betalen, apart hoor.
Het latste stukje gaat over de Atlantische Oceaan, het is werkelijk prachtig. We komen aan bij het resort war we zullen overnachten,we worden hartelijk welkom gegeten door een indiaan die Saulus heet. En dan natuurlij gelijk omkleden en de antlantisch Oceaan in, heel gek het water is gewoon warm, dat zijn we natruulijk helemaal niet gewend, je kunt er zo inlopen. We hebben met z' n alleen heerlijk gezwommen. Daarna nog een strandwandeling gemaakt op zoek naar schildpadden die daar geboren worden, we hopen een nest te vinden en ja hoor, eerst zien we een klein dood schildpadje op het strand liggen (als ze groot zijjn wegen ze 500 kg). We vinden het nest en de gids gaat graven tot z'n hele arm in het zand verdwijnt. Er komen nog 2 levende padjes eruit en we brengen ze vug naar de zee, ze zwemmen weg hopelijk worden ze niet opgegeten en halen ze het.
s Avons hebben we nog een kampvuur erg gezellig natuurlijk.
We slapen met 4 mensen in een kamer waar het erg warm is, Piet heeft bijna de hele nacht niet gelsapen , maar s morgens weer een een duik in de Oceaan, dat is toch wel geweldig ! Ristig dat het er is, kilomers strand waar je niemand ziet.
Na het ontbijt bezoeken we onderweg nog een indianen dorp, compleet met supermarkt, RK school en een poli. Bijzonder om te zien hoe de mensen daar leven.
Daarna weer met de boot en de bus terug naar Paramaribo.
Conny
maandag 24 september 2007
Foto's
Hierbij wat foto's, geprobeerd in de verhalen in te voegen maar dat ging niet : hierbij los:
8 uur lang boven blauwe zee vliegen
De eerste gezichten op Suriname vanuit de lucht: Bos, Rivieren en rode wegen.
Ontmoeting met Judith
Zondag naar de kerk:
Evangelische Broeder Gemeente.
De Synagoge en de moskee:
Broederlijk naast elkaar
Dat gaat gelukkig heel goed i Suriname
Robbie en Judith voor ons hotel.
8 uur lang boven blauwe zee vliegen
De eerste gezichten op Suriname vanuit de lucht: Bos, Rivieren en rode wegen.
Ontmoeting met Judith
Zondag naar de kerk:Evangelische Broeder Gemeente.
De Synagoge en de moskee:
Broederlijk naast elkaar
Dat gaat gelukkig heel goed i Suriname
Robbie en Judith voor ons hotel.
vrijdag 21 september 2007
wo 20/9: Rondtour door Suriname
Op donderdag 20 september hebben we onze reis groep leren kennen. Een leuke gevarierde groep. Toen met en Surinaamse gids Vingry door Paramaribo gereden en gereist. Ondanks dat Judith ons al aardig veel verteld had, toch nog veel nieuwe dingen gehoord en gezien.
Maar ik (\Piet ) heb het drukke warme Paramaribo nu wel gezien en ben benieuwd naar het binnenland van Suriname.
(weet nieet of ik dat vandaag die ervaring kan vertellen want mijn PC time in het internetcafe zit er bijna op.)
Maar ik (\Piet ) heb het drukke warme Paramaribo nu wel gezien en ben benieuwd naar het binnenland van Suriname.
(weet nieet of ik dat vandaag die ervaring kan vertellen want mijn PC time in het internetcafe zit er bijna op.)
50 worden in Suriname. :19/9
Woensdag 19 september:
Ik scheen jarig te zijn die dag. Het is dat Conny me gefeliciteerd had, anders was ik het vergeten denk ik. Mar daarna werden we geplaagd door een spam msmstjes die wel 50 ker achter elkar een fijne wens boodschap naar ons toe stuurde. (Mark bedankt je krijgt de rekening nog wel) Het vreemde warme Paramaribo was al zo andersdat ik niet zo het gevoel had dat ik jarig was. Gewoon in de stat sjkken door de "sauna" warmte. Ons getracterd op "schaaf ijs" van een stalletje " God is Liefde" Ik dacht laat ik eens wat exotisch doen. Gember.nou dat heb ik geweten Ik dacht dat ik vergiftigd werd, maarmet zo'n opschrift kan dat niet . Gevraag om verdunning mar dat kreeg ik niet want volgens de surinaamse logica is Gember Gember. en dat smaakt zo.
De Italiaan
S'avons hadden we met judith en haar drie vriendinnen afgesproken om uit eten te gaan en dat was Leuk. Een Italiaan, maardan allemaal donkere obers. lekker gegeten en Conny stond weer in de fik van het wijntje. na het hoofdgerecht werd ik verrast met een nederlandse slachroomtaart met kartsjes. Zo kreeg ik tog nog een jaarig gevoel erg leuk.
Ik scheen jarig te zijn die dag. Het is dat Conny me gefeliciteerd had, anders was ik het vergeten denk ik. Mar daarna werden we geplaagd door een spam msmstjes die wel 50 ker achter elkar een fijne wens boodschap naar ons toe stuurde. (Mark bedankt je krijgt de rekening nog wel) Het vreemde warme Paramaribo was al zo andersdat ik niet zo het gevoel had dat ik jarig was. Gewoon in de stat sjkken door de "sauna" warmte. Ons getracterd op "schaaf ijs" van een stalletje " God is Liefde" Ik dacht laat ik eens wat exotisch doen. Gember.nou dat heb ik geweten Ik dacht dat ik vergiftigd werd, maarmet zo'n opschrift kan dat niet . Gevraag om verdunning mar dat kreeg ik niet want volgens de surinaamse logica is Gember Gember. en dat smaakt zo.
De Italiaan
S'avons hadden we met judith en haar drie vriendinnen afgesproken om uit eten te gaan en dat was Leuk. Een Italiaan, maardan allemaal donkere obers. lekker gegeten en Conny stond weer in de fik van het wijntje. na het hoofdgerecht werd ik verrast met een nederlandse slachroomtaart met kartsjes. Zo kreeg ik tog nog een jaarig gevoel erg leuk.
dinsdag 18 september 2007
Dinsdag 18 sept.
Na een lange nacht slapen (van 17-19 en van 20h tot 7.00h, we waren erg moe) heerlijk wakker geworden en de zon scheen ons stralend te gemoed.
na een heerlijk ontbijt met zicht op prachtig gekleurde vogels en grote padden, Weer de stad in getrokken voor boodschappen. ik probeer mijn oud mobieltje te ontlokken maar zelf de (arme) surinamers lachen me uit om zo'n oud kreng) Weer warm en druk. We weten de weg al een beetje, en zijn zelfstandig met de bus (prop vol en warm, maar gezellig) naar het Academisch ziekenhuis gereden, waar judith werkt. Ze heeft ons een mooie en indrukwekkende rondleiding gegeven.
Van poli t/m OK en IC en voormalige ketelhuis.
Zeker voor Conny was dat erg leuk. Maar ook daar zou nog veel werk voor ons beiden te doen zijn. Er is sprake van voor oorlogse werkwijzen en achterstallig onderhoud en inrichting.
na een heerlijk ontbijt met zicht op prachtig gekleurde vogels en grote padden, Weer de stad in getrokken voor boodschappen. ik probeer mijn oud mobieltje te ontlokken maar zelf de (arme) surinamers lachen me uit om zo'n oud kreng) Weer warm en druk. We weten de weg al een beetje, en zijn zelfstandig met de bus (prop vol en warm, maar gezellig) naar het Academisch ziekenhuis gereden, waar judith werkt. Ze heeft ons een mooie en indrukwekkende rondleiding gegeven.
Van poli t/m OK en IC en voormalige ketelhuis.
Zeker voor Conny was dat erg leuk. Maar ook daar zou nog veel werk voor ons beiden te doen zijn. Er is sprake van voor oorlogse werkwijzen en achterstallig onderhoud en inrichting.
Eerste indrukken van Suriname
Eerste indrukken van uit een warm Suriname:
We hebben een goede reis gehad, 8 uur boven de blauwe oceaan gevlogen
en toen een groene kusstreep met bossen moerassen en riveren en rode wegen. Een mooi gezicht
. Na een goede landing het vliegtuig uit; een sauna ingestapt. Wow.
Toen in weer in een lange rij wachten voor paspoort controle en weer een uur wachten op onze koffers. Door het hotel netjes opgewacht voor vervoer en kregen we een heerlijk koel flesje water. met een bus naar Paramaribo gereden. we zaten voorin en hadden een mooi zicht over de weg en het landschap. Veel oude paalwoningen en krotjes lang de kant. De raampjes stonden open en dat was een aangename verkoeling. Het werd vlug donker en toen begon het te regenen. Na 1 1/2 uur bij het hotel en weer wachten om in te checken.
Hotel:
We hebben een mooie kamer met airco. Heerlijk. Hij maakt wel veel lawaai. maar zelfs Piet is daar inmiddels aan gewend. s,Avonds kwam Judith en haar vriendinnen. Het was leuk om haar te zien en te knuffelen
. Daarna gedouched en daarna slapen. (we waren moe van de reis en de 5 uur extra wegens tijdsverschil) Geprobeerd zonder airco te slapen, maar na enkele uren badend in het zweet wakker geworden. De volgende morgen wakker met een mooi zicht op de rivier. Het was bewolkt en het zag er fris uit (met de airco aan) maar toen we het raam open deden sloeg de warmte ons in het gezicht.
Na heerlijk ontbijt onder een palmdak met een fris windje, een taxi genomen naar de Evangelische broedergemeente kerk, We waren te laat (doordat taxi niet kwam op dagen) De bekende opwekkings liederen en Johannes de heer schalde ons tegemoed. We werden hartelijk welkom geheten en hebben een fijne dienst gehad over aanbidding. Fijn.
Daarna het huis van Judith op gezocht. Eerst het oude. Dat was inderdaad een krot. Oma Cheng gesproken en maar laten kletsen. Daarna naar het nieuwe huis dat was inderdaad een stuk mooier. gezellig en goed. conny heeft (bijna) de hele middag in een hangmat geslapen en ik ben bezig geweest om de water koker te repareren. Gezellig met de meiden gegeten en om 10 uur vermoeid in bed gedoken.
Maandag 17 sept.:
Robbie (De surinaamse engel in nood van de meiden) ontmoet, heeft ons hartelijk ontmoet met veel lekker javaans eten. Daarna met Judith de stad ingeweest. Judith heeft wel 10 trouw jurken gepast en ze stonden allemaal mooi. Het zal een prachtig bruidje worden. (foto geblokked voor mark)
Parimaribo is druk; warm; gezellig; vies; arm en rijk; zwervers en bedelaars; toeterende bussen met stinkende dieselmotoren.
Mooie witte houten huizen maar ook veel afgebladderde huizen.
Over veiligheid gesproken: De trottoirs zijn afschuwelijk, geen of met losse uitstkende stenen. je kunt niet al rondkijkend lopen, want dan val je zeker.
over milieu gesproken: Piet heeft zich zeer geergerd aan het vele vuil en lege flesjes wat overal op straat ligt en stinkt.
over energiebeheer gesproken; slechte verlichting wat ook overdag brandt; veel airco's terwijl ramen en deuren open staan.
Er is hier nog veel werk voor Piet te doen.
We hebben een goede reis gehad, 8 uur boven de blauwe oceaan gevlogen
en toen een groene kusstreep met bossen moerassen en riveren en rode wegen. Een mooi gezicht
. Na een goede landing het vliegtuig uit; een sauna ingestapt. Wow.Toen in weer in een lange rij wachten voor paspoort controle en weer een uur wachten op onze koffers. Door het hotel netjes opgewacht voor vervoer en kregen we een heerlijk koel flesje water. met een bus naar Paramaribo gereden. we zaten voorin en hadden een mooi zicht over de weg en het landschap. Veel oude paalwoningen en krotjes lang de kant. De raampjes stonden open en dat was een aangename verkoeling. Het werd vlug donker en toen begon het te regenen. Na 1 1/2 uur bij het hotel en weer wachten om in te checken.
Hotel:
We hebben een mooie kamer met airco. Heerlijk. Hij maakt wel veel lawaai. maar zelfs Piet is daar inmiddels aan gewend. s,Avonds kwam Judith en haar vriendinnen. Het was leuk om haar te zien en te knuffelen
. Daarna gedouched en daarna slapen. (we waren moe van de reis en de 5 uur extra wegens tijdsverschil) Geprobeerd zonder airco te slapen, maar na enkele uren badend in het zweet wakker geworden. De volgende morgen wakker met een mooi zicht op de rivier. Het was bewolkt en het zag er fris uit (met de airco aan) maar toen we het raam open deden sloeg de warmte ons in het gezicht.Na heerlijk ontbijt onder een palmdak met een fris windje, een taxi genomen naar de Evangelische broedergemeente kerk, We waren te laat (doordat taxi niet kwam op dagen) De bekende opwekkings liederen en Johannes de heer schalde ons tegemoed. We werden hartelijk welkom geheten en hebben een fijne dienst gehad over aanbidding. Fijn.
Daarna het huis van Judith op gezocht. Eerst het oude. Dat was inderdaad een krot. Oma Cheng gesproken en maar laten kletsen. Daarna naar het nieuwe huis dat was inderdaad een stuk mooier. gezellig en goed. conny heeft (bijna) de hele middag in een hangmat geslapen en ik ben bezig geweest om de water koker te repareren. Gezellig met de meiden gegeten en om 10 uur vermoeid in bed gedoken.
Maandag 17 sept.:
Robbie (De surinaamse engel in nood van de meiden) ontmoet, heeft ons hartelijk ontmoet met veel lekker javaans eten. Daarna met Judith de stad ingeweest. Judith heeft wel 10 trouw jurken gepast en ze stonden allemaal mooi. Het zal een prachtig bruidje worden. (foto geblokked voor mark)Parimaribo is druk; warm; gezellig; vies; arm en rijk; zwervers en bedelaars; toeterende bussen met stinkende dieselmotoren.
Mooie witte houten huizen maar ook veel afgebladderde huizen.
Over veiligheid gesproken: De trottoirs zijn afschuwelijk, geen of met losse uitstkende stenen. je kunt niet al rondkijkend lopen, want dan val je zeker.
over milieu gesproken: Piet heeft zich zeer geergerd aan het vele vuil en lege flesjes wat overal op straat ligt en stinkt.
over energiebeheer gesproken; slechte verlichting wat ook overdag brandt; veel airco's terwijl ramen en deuren open staan.
Er is hier nog veel werk voor Piet te doen.
Abonneren op:
Reacties (Atom)
